Στη "Σκάλα της Συμμετοχής των Πολιτών", ο Arnstein (1969) περιγράφει οκτώ επίπεδα συμμετοχής, όπου η συμμετοχή με τη στενή έννοια εμφανίζεται μόνο από το επίπεδο 6 και μετά:
Εικόνα 7: Κλίμακα συμμετοχής πολιτών σύμφωνα με τον . Arnstein (1969)
Στο επίπεδο της Μη Συμμετοχής, ο στόχος είναι η θεραπεία ή η εκπαίδευση των συμμετεχόντων.
Στο επίπεδο του Tokenism, υπάρχουν μόνο λίγες ευκαιρίες για τους συμμετέχοντες να αναλάβουν την ευθύνη. Το εύρος της συμμετοχής κυμαίνεται από <οι συμμετέχοντες ενημερώνονται, αλλά δεν μπορούν να δώσουν ανατροφοδότηση> έως <η δυνατότητα υποβολής προτάσεων, αλλά δεν τους δίνεται καμία αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων ή υλοποίησης>.
Μόνο στο επίπεδο της Εξουσίας του Πολίτη είναι δυνατή η πραγματική συμμετοχή:
Βήμα 6 - Συνεργασία: Η εξουσία λήψης αποφάσεων, καθώς και η ευθύνη για την υλοποίηση, διαπραγματεύεται μεταξύ των συμμετεχόντων και των κατόχων εξουσίας. Παρόλα αυτά, η δραστηριότητα ξεκινά από τους κατόχους εξουσίας.
Από το βήμα 7 και μετά, η ισορροπία δυνάμεων αντιστρέφεται: Οι συμμετέχοντες ξεκινούν τη δραστηριότητα. Αναλαμβάνουν την κύρια ευθύνη για το σχεδιασμό και την υλοποίηση και συνοδεύονται και υποστηρίζονται από μέντορες.
Στο βήμα 8, Citizen Control, οι συμμετέχοντες αναλαμβάνουν πλήρως την ηγεσία και την ευθύνη για τη δραστηριότητα που ξεκίνησαν.